محمد کدخدایی
استخدام رسمی در سازمان‌های دولتی و عمومی نسبت به استخدام پیمانی ” به طور جدی ” اعتبار و اهمیت بیشتری دارد و همواره به‌عنوان یکی از محبوب‌ترین مسیرهای شغلی در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، شناخته می‌شود. از طرفی؛ مشکلات استخدام پیمانی باعث شده اعتبار و محبوبیت آن در بین مردم کاهش یابد. مهم‌ترین مزایای استخدام رسمی شامل امنیت شغلی، ثبات مالی، و بهره‌مندی از مزایای قانونی می باشد. مزایای استخدام با قرارداد کار رسمی؛ آنرا به انتخابی جذاب برای بسیاری از جویندگان کار تبدیل نموده است. البته استخدام پیمانی نیز به دلیل انعطاف‌پذیری بیشتر و سهولت نسبی در ورود به سازمان‌ها، مورد توجه برخی افراد قرار گرفته است. هرچند هر دو نوع استخدام ویژگی‌ها و مزایای خاصی را دارند، انتخاب بین استخدام رسمی و پیمانی به شرایط، اولویت‌ها و اهداف کسب درآمد افراد و خصوصا فراخوان استخدام دولتی بستگی دارد.
تعریف استخدام رسمی:
استخدام رسمی به معنای پذیرش افراد در یک نهاد دولتی یا عمومی با حقوق و مزایای ثابت و تضمین‌شده است که تحت چارچوب قوانین مشخص کشور انجام می‌پذیرد. در این نوع استخدام، کارمند در یک موقعیت شغلی با ثبات , بلندمدت قرار می‌گیرد و معمولاً پس از گذراندن دوره آزمایشی، وضعیت او به رسمی قطعی تبدیل می‌شود. افراد دارای قرارداد استخدام رسمی از امتیازاتی مانند بیمه، حقوق بازنشستگی، پاداش، و امنیت شغلی برخوردار هستند. این نوع استخدام برای مشاغل حساس و بلندمدت در نهادهای عمومی و دولتی رایج است و عموماً فرآیند انتخاب و استخدام، شامل آزمون‌ها و ارزیابی‌های مختلفی است.
تعریف استخدام پیمانی:
استخدام پیمانی به شکل قراردادی و با مدت زمان مشخص در ادارات و سازمان‌هایی مانند <“a href=”https://hermeslearn.com/bank-employment/” target=”_blank” Rel=”nofollow”>استخدام بانک‌ها و شهرداری انجام می‌شود. در این روش، فرد به‌طور موقت برای انجام فعالیت‌ها یا پروژه‌های خاص به خدمت گرفته می‌شود و مدت قرارداد معمولاً بین یک تا سه سال متغیر خواهد بود. کارکنان پیمانی مزایایی مانند حقوق ثابت، بیمه تأمین اجتماعی، و امکان تمدید قرارداد را دارند، اما امنیت شغلی آن‌ها نسبت به استخدام رسمی کمتر است. این نوع استخدام به سازمان‌ها انعطاف بیشتری می‌دهد تا نیروهای موردنیاز خود را بر اساس نیازهای مقطعی جذب کنند. با این حال ( در برخی موارد ) کارکنان پیمانی می‌توانند با احراز شرایط و ارزیابی عملکرد، وضعیت استخدامی خود را به رسمی تغییر دهند.
به طور کلی تفاوت‌های اساسی در حقوق، مزایا، امنیت شغل و فرصت‌های پیشرفت میان این دو سبک و قرارداد استخدام وجود دارد که درک صحیح آن‌ها می‌تواند به تصمیم‌گیری بهتر کمک کند. در این مقاله، با تمرکز بر مزایای استخدام رسمی به بررسی این تفاوت‌ها پرداخته و با ارائه توصیه‌های کاربردی، تلاش می‌کنیم افراد را در انتخاب مسیری مناسب برای شغل آینده‌شان یاری کنیم. در ادامه مهم ترین نکات را در این زمینه توضیح داده ام
1. امنیت شغلی
امنیت شغل یکی از مهم‌ترین دلایل استخدام رسمی را به پیمانی ترجیح می‌دهند. کارمندان رسمی به دلیل برخورداری از قوانین حمایتی، از جمله قوانین خدمات کشوری، در برابر اخراج‌های ناگهانی محافظت می‌شوند. اخراج آن‌ها تنها در شرایط خاص و پس از طی مراحل قانونی امکان‌پذیر است. این حمایت قانونی، به کارمندان آرامش خاطر می‌دهد که بدون نگرانی از آینده شغلی، با تمرکز بیشتری به وظایف روزانه بپردازند. از طرفی؛ کارمندان پیمانی با قراردادهای کوتاه‌مدت ( قابل‌تمدید ) روبه‌رو هستند که در صورت عدم تمدید، با احتمال از دست رفتن شغل و درآمد درگیر هستند. چنین وضعیتیباعث استرس و ناپایداری در برنامه‌ریزی‌های کارکنان می شود.
از سوی دیگر امنیت شغلی که در استخدام رسمی دیده می شود نه‌تنها به حفظ شغل کمک می‌کند بلکه امکان استفاده از مزایای بلندمدت، مانند بازنشستگی پایدار و بیمه‌هایی مانند بیمه تکمیلی و همچنین شرایط اخذ وام مسکن و ازدواج را فراهم می‌سازد. این در حالیست که در استخدام پیمانی دسترسی به چنین مزایایی معمولا محدودیت دارد یا در برخی موارد اصلاً مزیت‌های قابل توجهی وجود ندارد! با این حال باید در نظر داشت که برخی افراد؛ احتمالا استخدام پیمانی را به دلیل انعطاف‌پذیری بیشتر ترجیح دهند. به‌ویژه اگر به دنبال تغییر شغل یا کسب تجربه در حوزه‌های مختلف باشند؛ این شرایط برای افراد مناسب تر است.
2. حقوق و مزایای ثابت؛ مهم ترین مزایای استخدام رسمی
حقوق و مزایای ثابت یکی از اصلی‌ترین مزایای مهم و قابل توجه قراردادهای رسمی استخدامی می باشد چرا که ابن نوع از قراردادها دلیل ایجاد ثبات مالی در زندگی افراد می‌شود. در این نوع استخدام، حقوق کارمندان به‌صورت منظم از بودجه دولتی تأمین می‌شود و معمولاً هیچ‌گونه تأخیری در پرداخت‌ها وجود ندارد. علاوه بر این، کارمندان رسمی از مزایای متعددی نظیر بیمه تأمین اجتماعی، بیمه درمانی، پاداش‌های سالانه، عیدی، و حق سنوات بهره‌مند می‌شوند. این مزایا نه‌تنها امنیت مالی ایجاد می‌کند، بلکه امکان برنامه‌ریزی بلندمدت برای زندگی شخصی و خانوادگی را نیز فراهم می‌آورد.
مشکلات استخدام پیمانی پیمانی در حقوق و مزایا
کارمندان پیمانی معمولاً با حقوق و مزایای کمتری روبه‌رو هستند. تأخیر در پرداخت مالی یا محدودیت در دسترسی به برخی مزایا از جمله بیمه‌های کامل یا پاداش‌های عملکردی، از چالش‌های اصلی شغل هایی با روند استخدام پیمانی است. اگرچه در برخی شرایط؛ حقوق پیمانی‌ها کمی بیشتر از رسمی‌ها باشد (به‌ویژه در قراردادهای تخصصی) اما نبود تضمین برای ادامه دریافت مزایا در بلندمدت به عنوان یک نقطه ضعف بزرگ محسوب می‌گردد. بنابراین، کارمندان پیمانی اغلب مجبور به مدیریت مالی با احتیاط بیشتری هستند تا بتوانند با نوسانات احتمالی کنار بیایند.
3. فرصت‌های ارتقاء شغلی
سترسی به فرصت‌های ارتقاء موقعیت سازمانی، یکی از برجسته‌ترین مزایای استخدام رسمی است. در این قرارداد استخدام معمولا مسیر پیشرفت در اشتغال کاملاً تعریف‌شده و کارکنان می‌توانند با افزایش تحصیلات، گذراندن دوره‌های آموزشی یا کسب تجربه کاری، به رتبه‌های بالاتر و حتی سمت‌های مدیریتی دست یابند. استخدام دولتی معمولاً با استفاده از سیستم‌های ارزیابی عملکرد و آزمون‌های داخلی، فرصت‌هایی برای پیشرفت کارکنان رسمی خود فراهم می‌کنند. برای همین اکثر کارمندان دولت به دنبال دریافت مدرک معتبر مدیریت در تخصص MBA هستند تا بتوانند فرصضت های ارتقای شغلی را نصیب خودشان کنند.
استخدام پیمانی معمولاً فرصت های ارتقای شغلی را محدود می‌کند. کارمندان پیمانی به دلیل ماهیت موقت قراردادهای سازمانی خود ( حتی در صورت داشتن شایستگی‌های لازم ) نسبت به افرادی با قراردادهای رسمی کمتر در برنامه‌های ارتقاء شغلی سازمان قرار می‌گیرند زیرا محدودیت‌های قانونی و اداری مانع از دستیابی به پست‌های بالاتر می‌شود. این مسئله معمولا باعث ناامیدی و کاهش انگیزه کاری در میان کارکنان پیمانی خواهد شد. بنابراین، افرادی که به مسئله پیشرفت شغلی و دستیابی به جایگاه‌های مدیریتی فکر می‌کنند، بهتره استخدام رسمی را در اولویت قرار دهند.
4. مرخصی و تعطیلات
دسترسی به مرخصی‌های قانونی و با حقوق در واقع یکی از مزیت‌های قابل توجه استخدام اداری رسمی نسبت به استخدام پیمانی است. کارکنان رسمی می‌توانند از مرخصی‌های سالانه، استعلاجی و مرخصی‌های خاص مانند زایمان استفاده کنند. همچنین امکان استفاده از مرخصی بدون حقوق برای شرایط خاص مانند تحصیل یا سفرهای طولانی‌مدت بسیار ارزشمند است. این انعطاف‌پذیری به کارمندان رسمی امکان می‌دهد تا تعادل بهتری میان زندگی کاری و شخصی برقرار کنند.
در سوی دیگر، کارمندان پیمانی معمولاً از مرخصی‌های محدودتری برخوردار هستند. حتی در مواردی که مرخصی با حقوق دارند، انعطاف‌پذیری کمتری در استفاده از آن وجود دارد. همچنین، نگرانی از تأثیر منفی استفاده از مرخصی بر تمدید قرارداد، می‌تواند یک چالش جدی برای این کارکنان باشد. بنابراین، افرادی که اهمیت زیادی به تعادل میان کار و زندگی شخصی می‌دهند، باید به این مسئله توجه کنند.
5. ثبات مالی
استخدام رسمی به معنای ثبات مالی بیشتر و امکان برنامه‌ریزی بلندمدت برای آینده خواهد بود. کارمندان رسمی اطمینان خاطر بیشتری نسبت به پرداخت به موقع حقوق و مزایای خود داشته و تغییرات اقتصادی یا مدیریتی تأثیر مستقیمی بر وضعیت مالی آن‌ها نخواهد داشت. این ثبات مالی، زمینه‌ساز سرمایه‌گذاری در حوزه‌های مختلف مانند مسکن، تحصیل فرزندان یا پس‌انداز کردن برای بازنشستگی است. اما یکی از مهم‌ترین مشکلات استخدام پیمانی که خیلی مهم به نطر می رسد در واقع مسئله ی نبود ثبات مالی در آینده خواهد بود که یکی از دغدغه‌های اصلی کارکنان محسوب می‌گردد. تغییرات در قراردادها، تأخیر در پرداختی‌ها یا کاهش مزایا می‌تواند باعث بی‌ثباتی مالی و نگرانی‌های بلندمدت شود. چنین وضعیتی احتمالا افراد را در مدیریت هزینه‌های روزمره و برنامه‌ریزی برای آینده با چالش مواجه کند. بنابراین، افراد به دنبال امنیت مالی و آرامش در زندگی، باید استخدام رسمی را در اولویت قرار دهند.
ایا مفهوم استخدام رسمی و دولتی یکسان است ؟
خیر، مفهوم “استخدام رسمی” و “استخدام دولتی” یکسان نیستند، هرچند در بسیاری از مواقع به اشتباه به جای یکدیگر استفاده می‌شوند. این دو مفهوم تفاوت‌هایی دارند که در ادامه توضیح داده می‌شود:
1. استخدام رسمی
استخدام رسمی نوع خاصی از استخدام می‌باشد که در آن کارکنان از حقوق قانونی پایدار و حمایت‌های ویژه برخوردار می‌شوند. ویژگی‌های اصلی استخدام رسمی عبارت‌اند از:
- کارکنان رسمی معمولاً دارای قرارداد دائم‌ی و قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای اخراج یا تعدیل آن‌ها وجود دارد.
- این استخدام می‌تواند در بخش دولتی یا حتی در برخی از سازمان‌های غیردولتی (مانند شرکت‌های خصوصی بزرگ یا سازمان‌های عمومی) صورت گیرد.
- استخدام رسمی اغلب شامل حقوق و مزایایی نظیر بیمه، پاداش، سنوات، و بازنشستگی خواهد شد.
2. استخدام دولتی
مفهوم استخدام دولتی به‌طور خاص به استخدام در سازمان‌ها، نهادها، و شرکت‌های متعلق به دولت اشاره می‌کند. این استخدام معمولا شامل دو دسته اصلی می‌باشد:
- استخدام رسمی دولتی: که کارکنان به‌صورت رسمی در دولت مشغول به کارند و از قوانین خدمات کشوری تبعیت می‌کنند.
- استخدام پیمانی دولتی: که کارکنان به‌صورت موقت یا پروژه‌ای در سازمان‌های دولتی کار می‌کنند و امتیازات رسمی را به‌طور کامل ندارند.
| ویژگی | استخدام رسمی | استخدام دولتی |
|---|---|---|
| نوع سازمان | می‌تواند دولتی یا غیردولتی باشد | محدود به نهادهای دولتی |
| نوع قرارداد | قرارداد دائم | شاید رسمی یا پیمانی باشد |
| حمایت قانونی | قوانین حمایتی قوی‌تر | بسته به قرارداد تفاوت دارد |
| محدودیت استخدامی | محدود به دولت نیست | معمولاً نیازمند آزمون یا مراحل خاص |
نتیجه‌گیری
انتخاب بین استخدام رسمی و پیمانی در حیطه نیازها، اولویت‌ها و اهداف افرادتعریف می‌گردد. هرچند مزایای استخدام رسمی با ارائه امنیت شغلی، مزایای ثابت و فرصت‌های پیشرفت شغلی بهتر به نظر می‌رسد اما استخدام پیمانی نیز می‌تواند برای افرادی که به دنبال انعطاف‌پذیری و تجربه متنوع کاری هستند، مفید باشد. برای انتخاب صحیح؛ باید افراد شرایط شخصی، اهداف بلندمدت و میزان نیاز به ثبات مالی و امنیت شغلی خود را به دقت بررسی کنند. به هر حال اگر قصد پیدا کردن فرصت های شغلی ایده آل را دارید بهتره در دوره‌های آموزشی شرکت نموده و مدرک معتبر دریافت کنید.
چه امتیازی به این مقاله می دهید؟
دیدگاهتان را بنویسید